شمس الدین شمس در گفت وگو با خبرنگار نظام پرستاری اظهار کرد: از مهمترین چالش ها در حرفه پرستاری در بعد ارائه خدمات است که در حیطه مراقبتی و بیمارستانی خلاصه شده است و به عبارتی پرستاران زندانی در حصار بیمارستانها هستند.

وی ادامه داد: در حالی که پرستاران در فیلدهای مختلف خدماتی اعم از پیشگیری سطح 1، 2 و 3 آموزش می بینند اما عمدتاً در حیطه و سطح 2 (در بیمارستانها) و سپس به میزان کمتر در سطح 3 (توانبخشی، نوتوانی و بازتوانی) و به میزان کمتر در سطح پیشگیری فعالیت می کنند.

  عضو شورای عالی نظام پرستاری با بیان اینکه بیش از 99 درصد خدمات پرستاران در بیمارستانهاست، افزود: اگر چه آموزش آنها در هر 3 سطح است اما با توجه به نیاز و دیدگاه نظام سلامت پرستاران در بیمارستانها فعالیت می کنند.

شمس گفت: در برنامه پزشک خانواده نیز برای پزشک و پرستار خدمات درمانی در نظرگرفته شده است اما بایستی سطوح مختلف پیشگیری برای پرستاران مدنظر قرار می گرفت.

وی با تاکید بر ارجحیت سلامت محوری بر بیمار محوری ادامه داد: همچنین جایگاه مدیریتی پرستاران در نظام سلامت با خدشه مواجه شده است این در حالی است که فقدان حضور پرستاران به تناسب تعداد و تاثیرگذاری در خدمات نظام سلامت در ابعاد سیاستگذاری، تصمیم گیری و تصمیم سازی مناسب نیست.

عضو شورای عالی نظام پرستاری با ابراز تاسف از اینکه پرستاران در نظام سلامت جایگاه مدیریتی مناسبی ندارند، افزود: البته اخیراً با اصلاح چارت سازمانی ستادهای دانشگاههای علوم پزشکی، مدیریت پرستاری دانشگاهها مستقیماً زیر نظر رئیس دانشگاه قرار گرفته که پیش از این به جای مدیریت پرستاری به عنوان کارشناس پرستاری در حوزه درمان فعالیت می کردند.

شمس گفت: از دیگر مشکلات موجود فقدان تعیین مدیران پرستاری از سوی سلسله مراتب پرستاری و دفاتر پرستاری دانشگاههای علوم پزشکی است به عنوان مثال دفاتر پرستاری دخالتی در تعیین مدیران پرستاری بیمارستانی و مدیران پرستاری دخالتی در تعیین سرپرستاران(هدنرس) و مدیران بخشها ندارند به نحوی که مدیر پرستاری بیمارستان را رئیس بیمارستان و سرپرستار (هدنرس) را رئیس بخش و یک پزشک تعیین می کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: